Παιδί μου
Δεν είσαι εσύ πουλάκι της βροχής
Που χάνεται στους πέντε δρόμους
Είσαι των παιχνιδιών κυρίαρχος
Και των φωτοσκιάσεων προφήτης
Λάτρης πιστός του δροσερού νερού
Που αναζωογονεί τα περιβόλια
Εύκαρπος κάμπος πράσινος
Και κήπος μυστικός
Παιδί μου
Τη σκοτεινή κατήφεια ξέχνα την
Που σ’ αυλακώνει μες στα μάτια
Κάνε το γέλιο σου φανταχτερό σπαθί
Στον πάλλευκο καθρέφτη της μορφής σου
Ονειρέψου σαν ποταμός ευλύγιστος
Τραγούδα σαν κορυδαλλός ερωτευμένος
Ντύσου τα χρώματα της άνοιξης
Και βάλε των φύλλων τα λικνίσματα
Γαμπρό να σε χορέψουν
Μ’ όλες τις τρυφερές ορμές σου χτύπα τη ζωή
Χτύπα την καθαρά και λύγισέ την
«Ηλίας Κεφάλας»